Physical Address
304 North Cardinal St.
Dorchester Center, MA 02124
Physical Address
304 North Cardinal St.
Dorchester Center, MA 02124
Chrabąszcz majowy to szkodnik, który często można zauważyć w ciepłe, wiosenne wieczory wśród drzew. Jest znany z powodowania szkód na drzewach owocowych i ozdobnych, a także na warzywach, truskawkach i trawnikach. Dorosłe osobniki, jak i ich larwy – pędraki, charakteryzują się dużym apetytem, co prowadzi do istotnych strat w roślinności. Przedstawiamy opis wyglądu chrabąszcza majowego oraz jego larw i sposoby na skuteczną walkę z tym szkodnikiem.
Chrabąszcz majowy (Melolontha melolontha), należący do rodziny żukowatych (Scarabaeidae), jest typowym przedstawicielem chrząszczy. Osobniki dorosłe osiągają 20-30 mm długości. Mają one owalne ciała o czarnej barwie, które są pokryte brunatno-brązowymi, delikatnie owłosionymi pokrywami skrzydeł. Cechują się także charakterystycznymi wachlarzowatymi czułkami umiejscowionymi na głowie. Najwięcej zagrożeń dla upraw stanowią larwy tego gatunku – pędraki, które wyginają swoje białawo-żółte i grube ciała w kształt pałąka i mogą osiągać do 6 cm długości. Zarówno dorosłe chrząszcze jak i pędraki często przetrzymują zimę ukryte głęboko pod ziemią (do 1 m).
Dorosłe osobniki pojawiają się na powierzchni ziemi między kwietniem a majem oraz rozpoczynają żerowanie na młodych liściach drzew. W przypadku dużej inwazji chrabąszczy możliwe jest nawet całkowite obnażenie drzewek z liści. W ogrodach największe uszkodzenia można zaobserwować na liściastych gatunkach drzew takich jak dęby czy topole oraz na roślinach sadowniczych (m.in.truskawki, maliny) oraz niektórych warzywach.
Cykl życiowy tego szkodnika trwa od 4 do 5 lat; wiosną dorosłe jednostki opuszczają swoje zimowe schronienia by latać po pobliskich zakrzewieniach – proces ten nazywamy rójką chrząszczy i trwa on około sześciu tygodni. Po tym czasienzapłodnione samice zakopują się by złożyć jaja, z których po kolejnych sześciu tygodniach wyklują się larwy rozpoczynające początkowo swój żer blisko powierzchni ziemi.
Larwy żerujące w obszarze korzeniowym roślin przez pierwsze trzy lata życia najintensywniej uszkadzają korzenie w miesiącach maju i czerwcu, zwłaszcza w trzecim roku rozwoju. Z kolei czwarty rok owadów przynosi czas ich metamorfozy. W sierpniu, pod koniec tego okresu, z poczwarek wyłaniają się dojrzałe chrabąszcze, które następnie hibernują w glebie do nadejścia wiosny. Co cztery lata obserwujemy wzmożone pojawianie się tych owadów, jednak ich rójki są widoczne co roku dzięki cyklom życiowym różnych populacji.
Co do chrabąszcza majowego i jego interakcji z ludźmi – choć może on stanowić utrapienie, plącząc się we włosach czy wydając nieprzyjemne dźwięki podczas lotu wokół nas, nie stanowi zagrożenia przez ugryzienia. Chrząszcz ten preferuje liście roślin jako swoją dietę.
W walce z chrabąszczem majowym kluczowe jest podejście dwutorowe: zwalczanie larw (pędraków) żyjących w glebie oraz dorosłych owadów. Ważne jest, aby pamiętać o zagrożeniu już przy obecności jednej larwy pędraka na każde 2 m² powierzchni ogrodu czy sadu, co sygnalizuje konieczność interwencji. Z uwagi na ograniczoną efektywność środków przeciwko dorosłym chrząszczom, kluczowa jest walka biologiczna z larwami.
Metody walki z tym szkodnikiem obejmują:
1. Strząsanie chrząszczy z drzew i krzewów – wykonuje się je wiosną, od rana gdy temperatura jest niższa i chrząszcze są mniej aktywne; na ziemi rozkładane są płótna ułatwiające zbieranie strząśniętych owadów.
2. Głęboka orka i sadzenie gryki na nowo nabytych terenach lub nieużytkach – proces ten ułatwia ekspozycję pędraków na działanie ptaków oraz innych naturalnych drapieżników.
Podsumowując, staranna obserwacja i odpowiednio wcześnie wprowadzone metody kontroli mogą znacząco ograniczyć szkody wyrządzone przez chrabąszcza majowego zarówno dla roślinności jak i spokoju mieszkańców ogrodów.
W tekście opisano różne metody na to, jak radzić sobie ze szkodliwym wpływem pędraków dzięki obecności tanin. Ponadto, podkreślono znaczenie użycia nasion zaprawianych środkami owadobójczymi przy zakładaniu upraw warzywnych i trawników. Dla zaradzenia problemowi chrabąszczy atakujących wysoko położone korony drzew zaleca się stosowanie chemikaliów takich jak Karate Zeon 050 CS lub Mospilan 20 SP, choć wskazano na ich potencjalnie szkodliwy wpływ na pożyteczne owady oraz ograniczoną efektywność w zwalczaniu larw w glebie.
Kolejna część dotyczy biologicznej metody walki z larwami pędraków i chrząszczy przy pomocy preparatu Larva Stoper, który po aplikacji do gleby skutecznie eliminuje te szkodniki. Zabieg ten jest rekomendowany raz do roku – najlepiej w drugiej połowie lipca – przez okres trzech lat, aby całkowicie wyeliminować wszystkie pokolenia chrabąszcza majowego. Chociaż produkt może wydawać się kosztowny, jego roczna aplikacja jest bardziej ekonomiczna niż wielokrotne używanie innych mniej skutecznych środków.
Na koniec przedstawiono alternatywne metody dla tych, którzy mogą chcieć zwalczać dorosłe osobniki chrabąszczy lub kiedy zadanie wykonania zabiegu Larva Stoper jest już niemożliwe. Wśród nich znajduje się NeemAzal – naturalny preparat służący zarówno do oprysków przeciwko dorosłym chrząszczom uszkadzającym liście, jak również przeciwko ich larwom żerującym na korzeniach roślin w ziemi.