Dichondra argentea, znana również jako dwurogowiec srebrzysty, jest idealnym wyborem dla tych, którzy lubią rośliny w wiszących koszach czy pojemnikach. Tworzą one efektowne kaskady długich pędów zdobionych srebrzystymi liśćmi, przy czym nie wymagają zbyt dużej uwagi. W artykule dowiesz się o hodowli dichondry na balkonie lub w ogrodzie, sposobach na jej zimowanie w mieszkaniu oraz metodach rozmnażania tej interesującej odmiany.
Dichondra srebrzysta – roślina o elastycznych pędach i srebrzystych liściach
Dichondra srebrzysta (Dichondra argentea) to wieloletnia bylina z rodziny powojnikowatych (Convolvulaceae), która pierwotnie pochodzi z Ameryki Środkowej. Z uwagi na małą odporność na mrozy, w Polsce jest traktowana jako roślina jednoroczna. Jednak istnieje możliwość przechowania dikondry przez zimę indoor i uzyskania z niej nowych sadzonek dla nadchodzącego sezonu. Roślina ta charakteryzuje się elastycznymi pędami, które mogą osiągnąć długość do 2 metrów i pokryte są licznymi małymi liśćmi. Liście mają sercowaty kształt oraz pokryte są gęstym srebrzystym meszkiem. Kwiaty, ukazujące się latem między liśćmi, są małe i kremowozielone – choć piękne, nie stanowią głównego atutu dekoracyjnego dikondry.
Dichondra: Idealna Roślina na Balkon Tworząca Kaskady Liści
Preferowana do hodowli na murkach albo w zakładanych na balkonie kontenerach, dichondra tworzy fascynujące kompozycje ze względu na swoją zwisającą formę. Bujne kaskady srebrzystych liści pięknie komponują się z barwnymi kwiatami takimi jak pelargonie, petunie, żurawka, werbena czy nemezja.
Wymagania świetlne Dichondry Argentea w hodowli
Hodowla Dichondry Argentea wymaga dużo światła słonecznego – najlepiej eksponować ją przez minimum sześć godzin dziennie. Choć radzi sobie również w półcieniu, brak wystarczającej ilości światła sprawi, że jej wzrost będzie mniej bujny a liście mniejsze.
Sadzenie dichondry: należy pamiętać o zapewnieniu bardzo przepuszczalnej i lekkiej gleby bez ryzyka zalania korzeni. Jest to kluczowe dla zdrowia rośliny. Na dno doniczki należy wsypać grubą warstwę drenażu (np. keramzyt lub żwirek). Ze względu na brak odporności dichondry na mróz sadzonki przenosimy na zewnątrz po 15 maja – to minimalizuje ryzyko uszkodzeń wywołanych przez ostatnie przymrozki.
Pielęgnacja dichondry srebrzystej: podlewanie i ochrona przed chorobami
Dichondra srebrzysta wymaga troskliwej pielęgnacji, w tym regularnego dostarczania wody i składników odżywczych. W okresach cieplejszych konieczne jest nawet dwukrotne nawadnianie dziennie, z zachowaniem ostrożności by nie doprowadzić do nadmiaru wilgoci, który sprzyja gniciu korzeni i rozwojowi chorób grzybowych. Ważne jest, aby podczas podlewania nie moczyć liści dichondry, gdyż może to prowadzić do ich długotrwałego wilgotności i pojawienia się na nich brązowych plam spowodowanych przez gęsty kutner na liściach.
Nawożenie roślin dekoracyjnych liściastych od marca do października
Odnośnie żywienia rośliny, proces nawożenia należy rozpocząć w marcu i kontynuować aż do października, stosując co dwa tygodnie płynny nawóz wieloskładnikowy przeznaczony dla roślin o dekoracyjnych liściach.
Pielęgnacja i rozmnażanie dichondry: przycinanie, sadzonki i siew nasion
Mimo że dichondra formuje efektowne kaskady pędów bez potrzeby cięcia, przycięcie końcówek może sprzyjać jej zagęszczeniu. Dotyczący rozmnażania, dichondra łatwo tworzy nowe korzenie zarówno ze sadzonek pędowych pobranych wiosną lub latem umieszczonych bezpośrednio w ziemi lub w wodzie, jak również poprzez siew nasion we wnętrzu od stycznia do lutego. Nasiona delikatnie wciskamy w ziemię nie przykrywając ich całkiem – nasiona dla skutecznego kiełkowania muszą być narażone na światło. Młode roślinki można przesadzać na zewnątrz po 15 maja, kiedy minie zagrożenie przymrozkami.
Zasady zimowania dichondry srebrzystej: temperatura i podlewanie
Zimowanie dichondry srebrzystej wymaga przeniesienia jej do dobrze oświetlonego pomieszczenia gdzie temperatura utrzymuje się między 14-18°C – nie toleruje ona temperatur niższych niż 10°C. W trakcie zimowania należy ją podlewać regularnie lecz z umiarem, pozostawiając glebę by przeschła pomiędzy kolejnymi podlewaniami.