Sekrety uprawy aksamitki – idealnej na rabaty i balkony

Roślina aksamitka (Tagetes), znana również pod ludowymi nazwami turki lub śmierdziuszki, jest łatwa w hodowli i dekoruje ogródkowe rabaty, tarasy oraz balkony swoimi jaskrawo żółtymi lub pomarańczowymi kwiatami o falbankowych brzegach przez całe lato. Poznaj sekrety uprawy tego jednorocznego kwiatu i odkryj najatrakcyjniejsze odmiany, idealne do ogrodu czy na przestrzenie zewnętrzne przy domu.

Aksamitka wyniosła (Tagetes erecta) jest szczególnie ceniona za tworzenie wielkich, pełnych kwiatów i znajduje szerokie zastosowanie zarówno w aranżacji rabat, jak i jako kwiat do cięcia.

Aksamitki: Od Ameryki po Polskie Ogrody, Naturalne Repelenty i Ich Charakterystyczny Zapach

Aksamitki pochodzą z terenów Ameryki Środkowej i Południowej; charakteryzują się pojedynczymi kwiatami rosnącymi na rozgałęzionych łodygach. Kwitnienie tych roślin zaczyna się w czerwcu i często trwa aż do pierwszych przymrozków jesiennych. Ich polska nazwa nawiązuje do miękkiego, aksamitnego charakteru płatków. Natomiast określenia takie jak turki lub śmierdziuszki pochodzą od specyficznego zapachu liści, który nie wszystkim może odpowiadać. Zapach ten ma jednak praktyczne zastosowanie – odstrasza różnego rodzaju szkodniki, co sprawia, że aksamitki są chętnie sadzone obok innych roślin jako naturalna ochrona.

Warto jednak mieć na uwadze, że niektóre nowe wersje tych roślin mogą być wolne od tego charakterystycznego aromatu, co zmniejsza ich skuteczność jako repelentu dla owadów i powoduje ich większą podatność na ataki mszyc czy ślimaki.

Aksamitki: Atrakcyjne kwiaty do dekoracji ogrodowych rabat

Dla osób dbających o estetykę ogrodowego krajobrazu szczególnie atrakcyjna może być aksamitka rozpierzchła (Tagetes patula), która często zdobi rabaty swymi dwubarwnymi kwiatami.

W kulturze ogrodowej możemy wyróżnić trzy główne gatunki:

• właśnie wspomnianą aksamitkę rozpierzchłą
• a także aksamitkę wyniosłą
• oraz aksamitkę wąskolistną (Tagetes tenuifolia).

Aksamitka wyniosła prezentuje olbrzymie, pełne kształtne kwiaty tworzące spłaszczoną półkulę, dodając urok osobisty naszym przydomowym przestrzeniom zieleni.

Charakterystyka i zastosowanie różnych gatunków aksamitek

Rośliny te mogą osiągać wysokość od 45 cm aż do 1 m, z odmianami dorastającymi nawet do metra. Charakteryzują się ciemnozielonymi, głęboko wciętymi i ząbkowanymi liśćmi o długości do 15 cm. Są cenione jako kwiaty cięte ze względu na długotrwałość utrzymania świeżości po umieszczeniu w wodzie w wazonie. Aksamitka rozpierzchła (Tagetes patula) prezentuje kwiaty mniejsze, o średnicy około 6 cm.

W zależności od wybranej odmiany, kwiaty te mogą być pojedyncze lub pełne i przyjmować kolory od żółtego przez pomarańczowy, czerwony aż po purpurowo-brązowy. W porównaniu do aksamitki wzniesionej mają one mniejsze liście i bardziej rozłożyste pokrój oraz są niższe, osiągając 20-60 cm wysokości. Z uwagi na te cechy są popularne do sadzenia w donicach, skrzynkach oraz jako obramowania rabat.

Natomiast aksamitka wąskolistna (Tagetes tenuifolia), będąc najniższym gatunkiem i osiągającym jedynie 30 cm wysokości, zachwyca obfitością drobnych, pojedynczych kwiatów o średnicy około 2,5 cm. Jest to roślina o najsilniej rozgałęzionych łodygach i pierzastodzielonych liściach.

Wskazówki dotyczące uprawy aksamitek: nasłonecznienie, nawożenie i pielęgnacja

Aksamitki są stosunkowo łatwe w uprawie – preferują miejsca nasłonecznione oraz żyzną, przepuszczalną glebę. Istotne jest umiarkowane nawożenie azotem, aby nie sprzyjać nadmiernej produkcji liści kosztem kwiatów. Te rośliny tolerują suszę i szybko regenerują się po deszczu co sprawia, że świetnie nadają się na słonecznie balkony, gdzie inne gatunki wymagają częstego podlewania zwłaszcza podczas gorących dni. Regularne usuwanie przekwitłych kwiatów u aksamitki wzniesionej stymuluje więcej zakwitania – procedury tej można unikać lub robić rzadziej przy aksamitce rozpierzchłej. Do wysokich odmian warto zapewnić ochronę przed silnymi wiatrami.

Poradnik: Jak prawidłowo wysiewać nasiona w domu i ogrodzie

umieść nasiona w doniczce na parapecie lub w dedykowanym naczyniu do uprawy roślin. Zaleca się użycie specjalnej mieszanki do siewu dostępnej w sprzedaży albo stworzenie własnej, łącząc ziemię ogrodową, torf i piasek w proporcjach 1:1:1. Następnie posiane nasionka lekko przykryj warstwą piasku. Czas kiełkowania jest krótki i wynosi zaledwie 5 dni.

Ważne jest, aby unikać zbyt dużej gęstości siewu oraz utrzymywać temperaturę nie przekraczającą 15°C, aby młode rośliny nie stały się zbyt wysokie i słabe. Gdy kiełki odpowiednio urosną, należy je rozsadzić. Stałe miejsce w ogrodzie rośliny uzyskują pod koniec maja, po ustaniu zagrożenia przymrozkami. Istnieje również możliwość bezpośredniego wysiania nasion w gruncie maju, jednak trzeba liczyć się z tym, że kwitnienie takich roślin nastąpi później niż zwykle, najczęściej dopiero w lipcu.